Ağlayan Cımbız Gibiyim

Ýçimden çektiði acýlarý gördüðünde
Aðlayan cýmbýz gibiyim...

Öyle çaresiz
Ve öyle mecbur.
Belki de yaþamak budur,
Ýki gece arasýna doðmayan yari
Ýki satýr boþluðunda sevme çabasý

Belki de yaþatan yokluðundur
Belki yokluðundur koþtuðum
Ardýmda köpeklerle gece yarýsý

Yokluðunda hayat,
Kokusunu kaybedecek kadar bayat
Ve temassýz sarýlmak kadar boþ
Desene, koþ
Çaresiz umutlara...

Ama sensiz göçebe umutlar
Boþluða adýmdan habersiz
Yolunda yürüyen ayaklar...

Loþ ýþýklarýn
siyaha çalan pembesi kader,
Alem yalnýz içimde,
Renkler hýrsýz
Gözler duyarsýz
Yürek umarsýz
Çapsýz dilim gýrtlaða döngüde
Umutlar þartsýz...

Ama bir özlenen var,
Yar.
Soðuk gecelerin bahar kokulusu
Siyah þafaklarýn
Günahsýz durusu
Yalan ezberlerin doðrusu

Bir gözlenen var
Ne kadar kayýp rota varsa
Huzurunda el pençe
Ve divan,
arsýz kavgalar...

Özlemim, bu gece
Gel bence..


Sosyal Medyada Paylaşın: