RAMAZAN'A ( AMCAMA )
Kim bilecek ramazan,nerde nasýl yaþadýn
Silkeleyip yakandan sýlayýmý boþadýn
Yarý canllý nefesle.karlý daðlar aþarsýn
Güz yapraðý gibisin yel estikçe düþersin.
Hayýflanma ramazan,yut içini içine
Kibirli söz duyarsan gitmesin hiç gücüne
Gecenin ayazýnda sokak sokak gezersin
Bütün ömrü zay ettin,veresiye yaþarsýn
Kara toprak gibisin bizim köyün renginde
Yaðlý kalýn odunlar olmaz senin denginde
Altýn iken pul oldu, adam gibi adamlar
Þimdi vaaz veriyor bizim eski hahamlar.
Çöpte gezen sinekler kendini arý sanar
Çöplükte gözü olan kokuþmuþ leþe konar
Kýrmýþsýn dizlerini kuzu kuzu dinlersin
Ýnsanýn ham,azýný,hep sonradan anlarsýn.
Çoktan çýkmýs tahtadan,memleketin çivisi
Aslan tahtýnda yatar,çakallarýn reisi
Makamlar adam seçer,ya ahbap ya partizan
Karton plastik satar bizim çullu ramazan.
Ne þanslýsýn ramazan,kuru soðan kokarsýn
Bir damlacýk uykuda nede rahat yatarsýn
Petekten bal aþýrýr yaban eþek arýsý
Çarþýda it gezdirir, haramzade karýsý.
Para parayý,çeker haram çeker haramý
Þakaðýndan dökülür bulgur bulgur meramý
Tilkiden peynir çalar,kurnaz hýrsýz kargalar
Ramazanýn suçumu,gelen onu hýrpalar.
Cahil ile karýþýk,çok bilmiþ ahalisi
Süzme akýl daðýtýr,mahallenin delisi
Parsel parsel olmuþ yol,garibim nerden geçsin
Eðer kalbin doðruysa,zaten açoðlu açsýn.
Ramazan dertli baþa,dert eder memleketi
Dalkavuk hin olanlar,doldurmuþlar sepeti
Ramazan Vatan gibi,taa tepeden týrnaða
Vatan saðolsun diyen,hep gariban fukara.
Dikmiþsin gözlerini,tavanda ne sayarsýn
Býrak çoluk çocuðu, kendindende cayarsýn
Ramazan hep düþünür,kapýnýn eþiðinde
Sorar kendi kendine,bu dünyada iþim ne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.