ÖZGECE
Nasýl da sunulmuþ bak, her þey öne
Gez, dolaþ, ye, hem de keyfince
Öylesine bir sunum ki saysan bitimsiz
Her nimetin zerresine yaklaþmalýdýr özgece.
Çek içine alabildiðince havayý yaþatýr
Renkli çiçeklerle bezenmiþtir çarþý, panayýr
Çocuklar var ya oynayan, katarlar tozu dumana
Varsa bir düþen koþarken, uzanmalýdýr özgece.
Ellerinde ne kadar da çok çanta bu
O yaþýnda bunca yükten çýkmýþ kamburu
Daha yolu var gidilecek yürümektir rol,
Ýhsan ediþtir böylesine özgece uzanan kol.
Pýrýl pýrýldýr þu dereler, içinde türlü balýk
Kirlenmesin ebedi, suyu kalsýn berrak, ýlýk
Yansýtýyor gökyüzünü, yeþili ve maviyi de
Tutumun olsun özgece, suyu aksýn gündüz, gece.
Karanlýkta ýþýtýrken, gündüz sönüyor lambalar
Keyfiyetle unutursak heba olur tüm paralar
Nasýl da görmezden gelir, vicdaný üzer öylece
Sen de örnek ol bekleme, davranýþ olsun özgece.
El aman diyenlerden neler çektik bir düþün,
Fýrsat verme öylesine geleceðe olsun düþün
Umursamaz tavýrlarla kirletmeyelim hayatý
Ruha özgecilik deðsin, güzelleþtirsin fýtratý.
Yaðsýn olabildiðince þu kar, gelmese de kýþ
Hissiyatý güzel olanlar duymalýdýr bence alkýþ
Bakma sakýn diðerine, nem konmaz iskelesine
Deðer katan ademsindir, sana yakýþýr özgece.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.