SEVİNCE
Gerek yok kurþuna ya da zehire
Mesafeler girdiðinde araya Azrail’i bekle
Bilirsin Azrail’in bile geleceðini de
Yaþarken bilirsin ölümü, sevince
Bir soðukluk sarar bedenini
Bir sessizlik kaplar yüreðini
Ellerin üþür de sokamazsýn ceplerine ellerini
Yaþarken bilirsin ölümü, sevince
Gözlerin görmez artýk konuþmak zor gelir
Kalbinin bildiðini aklýn da bilir
Her geçen saniye ölümü sana getirir
Yaþarken bilirsin ölümü, sevince
Çok seversin ayrýlmak istemezsin
Bir defa daha görmek için gidemezsin
Onun yokluðunda bir an bile gülemezsin
Yaþarken bilirsin ölümü, sevince
Konuþmak ister dilin dönmez asla
Unutmak istersin aklýn izin vermez buna
Ölmek istersin yalnýz giremezsin mezara
Yaþarken bilirsin ölümü, sevince
Zaman, mekân, Dünya yalandýr
Acý, keder, hasret bana kalandýr
Bilirsin mezarlar çok dardýr
Yaþarken bilirsin ölümü, sevince
Beklersin saatlerce dönecek diye
Aklýn bilirde söz geçiremezsin gönlüne
Diri diri gömülmek istersin ta en derine
Yaþarken bilirsin ölümü, sevince
Çektiðin acýdandýr renkli gelmez Dünya
Nefes alýrsýn kokusu gelir rüzgârla
Uzanýr yatarsýn da soðuk topraklara
Yaþarken görürsün ölümü, sevilmeyince
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.