suretimi betimledi üç yerinden çatlamýþ güz y’elinde bir ayna....
aðarmýþ puslu bir duygu yükü vardý ruhun çaprazýna düþüp sýrlanmýþ
kýzýl travmalý titrek çizikler yansýyordu paresinden yüreðime
tahammülü periþan yüzüme ç’aðlayan aynanýn sýrçalarý kat(h)redendi/
hiç tanýmýyordum :
yalnýz ve sessiz bir dünya istemsizce yaklaþýyordu arafýn naçize eðrilmiþ ucuna
iç gözüme bükülen aynadan peydahlanýp obruk obruk büyüyordu geleceðe ait gizem
fakat
bilinmezin uçsuzuydu ; sancýsý meçhul yerler çaðýrýyordu usundan firar etmiþ insanlarý..
hiç kimse ne göçmen ne kaçkýndý mülteci kafilelerin defter-i kebiri de kayýptý/
daðýlmýþ tarihin kervanýna ayna tutan kýrýlmýþ tabletlerde,
ne mehdi ne de mesih yazýyordu/
yalnýzca..
cennet tasvirli aynalara meleði kýskandýran yüzleri gülümsüyordu
gazzeli çocuklarýn...
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.