Kesildi þehrimin ýþýklarý Vera Yüreðim yangýn yeri Umutlarým enkaz altýnda Irmaklarýn þýrýltýsý yok Köyün yeþili Benim nefesim yok Duymuyorum dalga seslerini Ay çýrýlçýplak
Bu gecede odamda efkâr var yine Tutayým diyorum bir ucundan hayatýn Yüzüm karanlýðýn mabedinde Hüznüm büyür büyüdükçe ay sulara inince Gecenin karasý çöker içime Adýn düþünce dilime Kokun eþliðinde kapanýyor gözlerim Dudaðýmda yarým kalan bir öpüþ Kokuna karýþan ben Bende nefes alýp sende yaþýyorum Vera
Yýkýk kentin yosunlu taþlarýna býraktým düþlerimi Aðladým sende kaybettiðim çocukluðuma Caným yok Heyecaným yok Anamdan kalma bir duada buluyorum yaþama hevesimi Belki öðreneceðim her yaranýn gönül yarasý olmadýðýný ama Ben þimdi her þeyi gönül yarasý sanýyorum Öznesiz devrik cümleler arasýnda sýkýþmýþ nefesim Kelimeler takýlýyor boðazýma Ben bende nefes alýp sende yaþýyorum Vera