Oysa insan yalan söylemek deðil yalanlar dinlemek için bir tezgahýn en çürük köþesindeki toz taneleri kadar hassastýr bütün bu olup bitene veremli bir karýnca nefes alsa yanýnda ölümden korkar denizleri ikiye yaran hiçbirimiz yenilmez deðil ya sanki bütün kuvvetimizi masallarýn uykuya en yakýn tarafýna gizlemiþ bir rüyayý seyreder buluyoruz kendimizi gerçeði özümserken gülümserken kendimizi...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.