YADİGAR

YADÝGÂR

Dönün bakýn çað býrakan atalar
Karmakarýþ, haller kaldý yadigâr
Hâkimlere, zaman yoktu yatalar
Bölüþülmez mallar kaldý yadigâr

Ýt koymuþlar eski baba yurduna
Kimi kuþa havlar, çoðu kurduna
Her göbelin, akýl ermez derdine
Ocak söndü, küller kaldý yadigâr

Baykuþun matemi, ediyor verem
Cinci bilgin oldu falcý muhterem
Birkaç çürük direk bir kýrýk keren
Toz dumanlý, yollar kaldý yadigâr

Kimi çordan gitti kimi veremden
Ýz yok marabaný, hakir görenden
Laf eden yok, evliyadan erenden
Kendi bilmez kullar kaldý yadigâr

Þerifoðlu’m, dünya boþtu denildi
Denildi de, mazlum hakký yenildi
Mezarcýnda bir mezara gömüldü
Kazma kürek, beller kaldý yadigâr
Ali Eliþ
Söz:
Keren (halk aðzý) köy evlerinde kullanýlan kalýn aðaç kiriþ

Sosyal Medyada Paylaşın: