Yedinci yıldız
Yorgun insan gözlerinde
geçerken milyonlarca, insan bedenlerinde
anlamaný istiyorum
sensizlikte en çok üþüdüðümü
bir volkan patlayýþý, bir alev sancýsý
doðururken gece.
mor alev
siyah sisli bir bulut arkasýnda
sesim kalbini çaldýðýnda
bir zaman önce
ruhuma üfle.
siyah pelerinleri giymeden
yüzümüzü saklamadan…
kafamýzýn gürültüsü çoðalýyor bak
en çok gizli oda da saklanýrken
rüya aleminde ki uykularým
çaðlar boyu hüzün, gözyaþý, seviçlerimi toplayýp
sana ne çok geldiðimi
davetsiz misafir olarak kabul et
adýný mahþere kadar taþýdýðýmý
biriken milyonlarca harf sesleriye
rüyalarda buluþmayý sevdim sende en çok
yüzünü her ezberlediðimde
kalbime kondurduðun bir minik kuþ
çocuk sevinçlerimle
hep gelmeni bekler
ayarsýz zaman içinde
Buzul çaðý gibi birþey oluyor yokluðun.
bana ellerini uzat, gözlerinle seviþeyim.
yedi kez sana baðlanayým, aklýmýn kanallarýnda
sevinçlerime bahar ol
gökyüzünde parlayan yedinci yýldýza dair.
avuç içlerimde yýldýzlarým var, saçýma kondurmak istediklerim.
SenAY.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.