ÖLÜM UTANSIN Beni hor görüpde mecnundur diyen Sineme ektiðim gülüm utansýn Zemheri gecemin nurlu ýþýðý Gelmiþim geçmiþim dünüm utansýn . Olmasa ölürüm dediðim nefes Göz aðrým umudum bendeki heves Bülbülken kaldýðým o altýn kafes Pes diyip yandýðým günüm utansýn . Zehir zakkumduda sevdasý bana Dermensiz dert oldu yapýþdi cana Kul oldum savruldum ben yana yana Bu caným almayan Ölüm utansýnn . Günlerim zulümkar cehennem dibi Günahlar diz boyu aþmýþlar bini Ýkiz misal benle doðmuþlar gibi Sýrtýmdan inmeyen zulüm utansýn KÜRÞAT TAÞDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
kürsat tasdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.