Yine yaðmur yaðýyor yüreðime Yine þimþek çakýyor hasretin düþüncelerime… Vuslatý bekleyen kalbime çektirdiðin bunca eziyet niye?
Takvimler bir eylül gününü gösteriyor, Ayýn yirmisi… Ve hafýzam doðum günün olduðunu söylüyor… Sýzlýyor içim… Ah! Kanýyor yüreðim bir an da için için! O aydýnlýk olan dünyam deðiþiyor, Ve baþlýyor güneþ eðik açýlarla üzerime düþmeye… Kalbimin kýrýklarý seni düþünerek Dökülüyor gözlerimin derinlerine… Kim bilir kiminle ýslanýyorsun yaðmurun gölgesinde, Kimin baþý yaslanýyor göðsüne… Kiminle þarkýlar mýrýldanýyorsun aþkýn en saf haline (…) Bilmiyorum... Yüreðimde bi kaç kýrýntý aþkýna ait, Onlarý da acýkýnca yiyor özlemim… Acýmýn içinden duyulan tek bi ses var Sana dair söylediðim: Doðum günün kutlu olsun Her kiminle olursan oL… Mutlu ol yeter… Yüreði uzakta gözleri baþkalarýnda olan Eski sevgilim… Sosyal Medyada Paylaşın:
((Ayşe)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.