DE HELE GARDAŞ
Daðlara yaslandým gözüm buðulu
Güz vurdu gülümü rüzgar savurdu
Dost dediðim meðer dinsiz gavurdu
Sýrtýmda ihanetin izi var gardaþ
Deþme benim içim kahýr dökülür
Vurulmuþ sinemden ciðer sökülür
Gündüzümde güneþ gece ay ölür
Þu hayatýn bana zülmü var gardaþ
Aðzýmda biriken küfürler kusar
Ar eder kulaklar türküler susar
Kýrýlsýn çalmasýn þu lanet sazlar
Her günümde ayrý acý var gardaþ
Gülüþler utanýr kanlý aðzýmdan
Paslanmýþ kollarým düþer dalýndan
Býktým anlýmdaki kara yazýdan
Umuduma kurþun sýkan var gardaþ
De hele gardaþ
Nabzýmda çýrpýnan bu tomurcuk
Bu menekþe tohumu filiz verir mi
Acýyla sulanýrken topraklar
Kendi katili olmuþken insan
Gecenin þarap renginde sebepsiz intiharlar
Ve ekmeðe damlayan çocuk gözyaþlarý
Bozulurmu bir gün açlýðýn pusulasý
De hele gardaþ
Hangi günahýn lanetidir takvimlere bulaþan
Saçlarýna ayazlar yaðar bahar çiçeðinin
Nehirler suskundur taþlara küsmüþ yosun
Kanatlarýna ölüm deðmiþ ak güvercinin
Ve gökyüzü yanlýzdýr suskundur
De hele gardaþ bu hayat niye böyle
BEÞÝR ÇÝTAK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.