gözlerimi kapadým karanlýkta aydýnlandýn gözlerimi açtým karþýmdasýn aslýnda gideli yýllar oldu belki ben hala senle yaþamaktayým...
aslýnda buna pek de yaþamak denmez tuzlu kahve tadýnda nefes alýþ veriþleri bir de acýya acý katan hasretin gözlerimin önüne gelen gidiþinle....
yollar hep gözlenir birileri gelecek diye senin gidiþin oldu ben de yollar belki de sebepten yol ve yolculuk sözcüklerine karþý nefretim ne zaman bir valiz görsem gözlerimde nefretin....
aynalara bakamýyorum kendim dahil bütün yansýmalardan sýkýldým iþlerimde kötüye gidiyor gittiðin yollarda bütün yaþamým akýp gidiyor...
dün martýlara sordum seni çýðlýk çýðlýða uçuþtular gökyüzüne laf kalabalýðý onlarýnki senden sýr vermeyecekler ya bana.....
gözlerimi kapadým karanlýkta aydýnlandýn... ya geri dön ya da karanlýklarýmý ve martýlarýmý geri ver....
20 Eyl. 08
görkem özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
görkem özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.