Ayfer
Yüzünün güldüðü yerde gülüyor
Benim gözlerimin içi ayferim
Nasýl sevdiðimi Allah biliyor
Yoktur yüreðimin suçu ayferim
Rengi kokusuyla Hazana benzer
Sensiz dört mevsimin üçü ayferim
Biri zaten hep kýþ zaten hep keder
Bilmem bu hasretin kaçý ayferim
Gözlerin denizdir yüreðim liman
Balýktýr gönlümün burcu ayferim
Karþýma çýkaran kadere iman
Bilmektir boynumun Borçu ayferim
Sevmek günah deðil içten sevince
Sevginin yolu zor sýrattan ince
Ölürüm umudun benden kesince
Baþlar tenden ruhun göçü ayferim
Acýlar yüzerken okyanusumda
Hüzün kürek atan salcý ayferim
Bir lahza yok isen eðer yanýmda
Gönlüm keder ile yolcu ayferim
Sonbahar vurgunu bitmez hazanýn
Sende biter ancak ucu ayferim
Tükenir gamzende tükenir Hüznün,
Sen gülünce bütün gücü ayferim
Ben seni bilmiþim bana aþk diye
Yaralý gönlüme sýrça köþk diye
Söyle bunca kaçýþ ve kuþku niye
Göz nurum baþýmýn taçý ayferim
Sevginle mecbur ve mesulüm diye
Þiire dökmektir Usulüm diye
Vurma hep yüzüme yoksulum diye
Mü’min yüreðime haç’ý ayferim
Acý ne olursun acý ayferimm.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.