insan deðilim ; arzýn zarýndan çýkanlar burada gözleriyle oyuyor ateþi-
sönüyor mabetlerin inanç aleviyle k’özleri/
zifirin her tonuyla çamura sývalý kamuflajlý yürekler
cismanilik duvarlarý tülden örülü üryandý tek tek resmî geçitte jenositçi imajlar
duygu kadrajýndan çýkmýþ utanç daðlarýna koþuyordu insansý yýðýnlar/
kýldan ince çizgilerde yürüyor silüetler kilitlenmiþ çýkmaz yola revan-
sýnýr kapýsý yazýyor ölümlerin zirvesinde siyonist gülümseme
hayat dýþýlýðý hissediyor göðün yüzünü örtmüþ deryalar devrilirken topraðýn yanýna sel sel//
kimleri kim diye sýfatlayacak her daim tarihlere boyun eðdiren edebiyat.!.
burda mýsýn ?
öznesi lâl olan kimsesiz yoklarýn sessizliðini,duymaa !
....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.