İYİ DEĞİLİM ARTIK
ÝYÝ DEÐÝLÝM ARTIK
konuþacak hiçbir þey kalmadý artýk
fotoðrafýnýn bile yüzü asýk
saç telinin can güvenliði tehlikede
ve ne yazýk
zehirde yok yüzüðümde
dön artýk
acýyý rehin býraktýn gözlerime
sokaklara caddelere çýkamam artýk
gözlerinden baþka silahýn yok
beni kurþunlara ver beni iplere
istesem de yaþayamam artýk
iyi deðilim sevgilim
iyi deðilim artýk
kaç yýl geçti ama aklýmdasýn hala
ne olur git benden artýk
bu gece öyle içime iþledi ki yalnýzlýk
unutamýyorum
unutamamak en büyük hastalýk
biliyorum her gece ölüyorum
ölümün hiç tadý yok artýk
oysa biz cebimizde ki son parayý
mendil satan çocuklara baðýþlardýk
ve biz gökyüzüne
uçurtmasýný salan çocuklardýk
biz hep dua eder
ve ölülere veda ederken alkýþlamazdýk
þimdi ben bu koca dünyada
yapayalnýz bir ünlemim artýk
elini tenini nefesini
ben seni hiç unutamam artýk
bir gidiþ gittin ki
yalnýzca kupkuru bir ALLAH a ýsmarladýk
hani yýldýzlar þahitti
hani kaymýyorlar artýk
yaþamla ölüm arasýnda
boðazýma kadar acýya battým artýk
söndür
söndür ýþýklarý artýk
iyi deðilim sevgilim
iyi deðilim artýk
dün bir yaya geçidinin iki ayrý ucunda karþýlaþtýk
içimize terk ettik birbirimizi
gözlerimiz boþuna aramasýn
ve kimse gökyüzüne baþýný kaldýrýp umutla bakmasýn
yaðmur siliyor yerden izimizi
sonunda bitti o pembe dizi
dün bizi kaybettik artýk
kimseye soramam
buralarda duramam
ben sensiz uyuyamam
uyursam uyanamam artýk
iyi deðilim sevgilim
iyi deðilim artýk
solgun yorgun bir gül düþerken elimden
giden son yolcusun virane gönlümden
sevdiðim her þeyi aldýn elimden
bir daha kimseyi sevemem artýk
veda ettin sessizce
beni sessizliðe terk ettin artýk
söyle
söylediði kadar sevmiyor hiç kimse artýk
siyahý sevdiðimi anladým sen gidince
bu gece buðulu camlara ismin düþünce
gözyaþlarýnýn niye yaratýldýðýný anladým artýk
seni kaybettim
kara kaplýya seni kaydettim artýk
iyi deðilim sevgilim
iyi deðilim artýk
gözlerin karanlýkta sinsi bir býçak
gözlerin karanlýkta bir orman yangýný
sensiz olmak hiç olmamak artýk
sonbaharýn son yapraðý düþüyor
sen benim içimde hiç sonlandýramadýðým bir sonsun artýk
gittin
kime baksam sana benziyor
yerin dolmuyor artýk
gittin
aynaya hiç bakmýyor
öyle üstüme özenmiyorum artýk
gittin
kýrýldý kalbim
hiçbir þey kalmadý kýrýlmadýk
gittin
resmine ne diyeceðim
güllerle kim konuþur artýk
gittin
o son sözlerin
söz müydü artýk
gittin
unutma beni unutama
mahþer sireni çalýyor artýk
batýk bir gemiymiþ yalnýzlýk
zincirliyorum karanlýða ayaklarýmý
gölgemin de omzuna yaslandým birazcýk
içime kapanýþým apaçýk
dalýp giden gözlerle yeniden arýyorum adýmý
bir cigara da yaktým mý
nasip olmaz herkese böyle bahtiyarlýk
þimdi mevsim aralýk
ismin kazýlý banklar üstünde uyku tutmuyor karanlýklarý
yalnýz býrakmýyor yalnýzlýk
dudaklarýn mor
gözlerim yaþamýyor artýk
gülüm
ölümüm büyüyor artýk
iyi deðilim sevgilim
iyi deðilim artýk
sen ellere gelin
daha demin haber aldýk
benim senim deðilsin artýk
artýk sen varsýn
ben varým
biz yokuz artýk
yürürken yakýn
bakýnca çok uzaksýn artýk
seni sevmek için
sana ihtiyacým yok artýk
her þeyi silip gittin
her þey iki paralýk
dayan kalbim
kalbim dayan
sona yaklaþtýk
ne yaþam bu
bu ne ölüm
gülüm
öyle bir yoldayýz artýk
sana gelince
sana gelinmez artýk
sen sen ol
ben ben olamýyorum artýk
iyi deðilim sevgilim
iyi deðilim artýk
Turgut Sakin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞairTurgutSakin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.