AKŞAMIN ŞARKISI
Bu akþam þarkýlar þarkýsý gözlerin
Maziye giderim seni özlerim
Ýþte bir acý akþam, eskiden izler
Arar ve arar da gider
Yine yalnýz, yine sessiz ve korkulu odam
Hüznün þarkýsýný söylüyor ruhum
Buz tutuyor yokluðunda benim dünyam
O uzak gurbetin akþamlarýnda
Koþuyorken sensiz sokaklarýnda
Þiirler yazýyordu yürüdüðüm kaldýrým taþlarý
Buz tutmuþ ellerimle tutunduðum hayalindi
Þimdi volkanlar patlayan kalbimde
Ayrýlýk karlarý yaðýyor
Buzul buzul gözlerimde
Sensizliði aðladým yýllarca
Dökülen yaþ deðildi pýnarlarýmdan
Ayrýlýðýn þarkýsýydý... gözlerimde bestelenen
Yalnýzlýðýmla elele
Almanya’nýn tren garýna
Çaresizliðimi yýðýp durdum her koþuda
Bir bekleyiþti içimdeki umut peronlarýnda
Sensizdim ; dert yüklüydü, keder yüklüydü trenler !
Ayrýlýðýmýzýn romanýný yazdým
Gurbetin sokaklarýna... hala bekler duvardaki anýlar
Akþam yalnýzlýðý... þarkýsý gözlerimde
Ve... Tükenmiþliðimi yeniden yeniden
Anlatýr sokaklar !
Günay Koçak
25. 10. 2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.