yüreðim zýlgýt yemiþ zonkluyor ben o yüzden ifrit oluyorum biraz yas da epeyce de suskunlukta sanki deðil revaçta öyle duruyor bir kýskaçta
kan kokuyor uçurumlarýn meyilleri dikenleri avýný kolluyor izbenin göz yaþlarýný ellerimle silerek kim bilir kaç firaka dokundum kaç hasreti içime gömdüm öyle zor demleniyor ki yokluðun vakit daraldýkça aydýnlýðýnýn yerine ikamet ediyor körlüðün
beynimdeki senaryo hükmedeceði yerde isyan bayraðýný çekiyor rüzgâr estikçe alev alýyor közlerim gözlerim cayýr, cayýr sýzlýyor bir trafik ki výzýr, výzýr iþliyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.