İmla Kurallarına Aykırı Bir Özne Uykusu

....

sen belkilerin kanadýný
ancak sapanýyla vurup öldürdüðünde
bütün i mgelerim kar tanelerine özendi
yarýsýný bile yaþayamadan hayatýn


serçe dilinde iki kere ezilip yazýldým
hiçbir tümceye sýðamadý hançeremi boðan ahlar
basit bir çekim eki kaldýlar sende


bana sýrtý kambur
hiçlik kadar esmer mermer kadar sert
sivri dilli acýlar býraktýn
bana aslanýn dünyasýnda
çünküsüz bir kýyamet baðýþladýn
bana aðzýndan öpülesi çýðlýklar
bütün özgürlüðüm silindi gitti

-cehennemimle kaldým-

beni iki nokta üst üste arafta
densiz bir kuyuda
þefaatsiz bir günahla baþbaþa býraktýn
bana amalý
bana yamalý
virgülleri bol dramlý anlar
göðü kaymýþ yýldýz ölüleri
bana soðuk bir namlu baðýþladýn
bana alnýndan öpülesi bir intizar


hunharca katledildi kelimelerim
cinnet artýðý gölgelerden
týrnak içinde yersiz yurtsuz gövdelerden
þiir atlarý beledim kendime
þimdi hangi rüzgâr eser ki seni
parantez içine hapis ettiðin
baðýmsýzlýk isteyen o yalýn ayaklarý
o biçimsiz elleri
hangi ülke ister ki ben’den çekip gidenleri


yataðýndan küçük harflerle uyanan
kör düþlerin efendisi
üslupsuz direniþlerin ta kendisi
iki ayraç arasý
hürriyetsiz sabahladýðým
yer çekimine yakýþan bir sýfatla öksürerek geceyi
ucunda sallandýðým son kýyametim
bu olabilir
!

þimdi hangi devrim
uzandýðým topraklara bir damla güneþ sýkabilir
!



_boran



Sosyal Medyada Paylaşın: