Basitti benim dünyam, basitti Sabah uyanýþlarým ve de uðraþlarým Ýðde kokulu aðaçlarým, Üzerinde dans eden kuþlarým, Sýcak uyanýþlarým vardý. Güvercinler uðrardý arada bir pencereme Ýnanýrdýk; Bilinmeyen bir dosttan haber getirdiklerine. Ýç içeydik biz Güneþle, doðayla, Ayla Aðýrlardýk birbirimizi evlerimizde sýrayla. Süleymanca bilmezdim. Anlamazdým dillerinden. Dert yanardýk kendi lisanýmýzca hallerimizden. Belli ki ; Onlar da mahzun yeni Dünya’nýn çehresinden Anlýyorum baðrý yanýk bülbülün sesinden .....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selçuk Özdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.