AZİZELER UÇARKEN

Mahþere mi kaldý hesaplar yarab,
Gökle yer arasý çekilmez oldu azap,
Biçarelerin felahý mahþerde mi ancak,
Kavuruyor batan Güneþ kýyamet mi kopacak;
Daðlar ufalanmýþ Yýldýzlar mý kararýp dökülen,
Bir haber yok ki Cebrail gelmedi yaradandan,
Doðu aðlarken batýdan yükselen dumandan,
Ayyuka çýkan zulmün ateþi tütüyor o ocaktan;
Avutulmuþ çocuklar suya hasret kalýrken,
Gökkuþaðý altýndaki vadide ceylanlar sekerken,
Cennetin kapýlarý sabilere açýlmýþ beklerken,
Zulmün ateþi dünyayý cehenneme çevirdi inan;
Gönüller yoklarken acýyan yüreklere deðdi elim,
Kalbimle kalbini yokladým tutuþtu yanýyor içim,
Zamanýn durmayan gecesi mi kaderimiz bizim,
Umutla ararken aydýnlýðý yaðmur gibi yaðdý zulüm;
Sen küçüksün Azizem incinmesin o küçük bedenin,
Kuþ ötüþleri arasýnda ruhunu alsýn yüce Rabbim,
Gök parçalanmýþ Melekler göðü býrakýr mý dersin,
Ey Azizem seni koruyamadýk artýk bu dünya yýkýlsýn;
Sözcükler içimdekileri taþýmaz oldu yorgunluktan,
Gözlerim karardý senin ölümünü hayal etmekten,
Nefesim tutuldu soluk alamýyorum bu halimden,
Ey rabbim Azize ölmesin bu zulmü al üstümüzden;
Erol KEKEÇ/23.10.2023/14.18/Namazgah/ÝST




Sosyal Medyada Paylaşın: