Ak ey gözyaşım
Bir damla gözyaþý ,
toplanýp gelir ya hani
göz pýnarlarýndan
dökülmek için iner de kirpiðin ucuna ,
hani burnun direði sýzlar ya o an
içinin zehri süzülürken yanaklarýnda
bir ruh kanayýþýyla
sükûtun çýðlýðý kopar ya
fýrtýna sonrasý sessizliðinde
bir gökgürültüsü þiddetiyle
yaðmur yaðar ya bardaktan boþalmýþçasýna
susma gönlüm,
iþte öyle aðla
ak ey gözyaþým
sýzým olma,
sýzlatma...
Kara talihinin
kara yazýsýna
o kara gözlerden kan akýtanlara aðla
aðla...
gülsün diye
acýyý yumak yumak taþýyanlar
baðrýna vura vura
feryadý göklere ulaþanlara aðla
mühürlenmiþ kalplere
zihnine duvar örenlere
âma her göze aðla
gülmeyenler bahçesinde pürmelâle,
dikenler içinde yeþeren güle
kýrýlan her yerinden
yeniden filizlenenlere aðla
can çekiþenlere baka baka
can havliyle hayata tutunanlara aðla
cellatlarýn görünmeyen suretinde
bir yudum insanlýk umanlara aðla
kanadýndan vurulan küçük kuþun,
kapanmayan yarasýna aðla
aç gözlü sýrtlanlarýn kýydýklarý kuzulara
merhametin zincirlendiði cehennemde
yanan her cana aðla
Aksa Tufanýna düþen her ateþe
Tufanýna Nuh’un
günlerce yaðan yaðmur gibi
bu zulüm sona erinceye
gözlerinde yaþ bitinceye deðin aðla
ak ey gözyaþým
sýzým olma,
sýzlatma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.