yusuf oðlum
baðýrýp haykýramadým senden yana
göðe yükselen bir çýðýlýkta ben atamadým
senden ve tüm yusuflardan özür diliyorum
inan ki unutmadým seni
gözünün deli mavisindeyim
ve kalbim yusufça çýrpýnmakta
sen aðlarken
çocukluðumun secdeleri geliyor aklýma
intifada geliyor aklýmýn ucuna
yusuf oðlum
evet her gün onlarca defa katlediyorsun
gazze de peygamber katilleri
her gün onlarca defa musayý
onlarca defa isayý
onlarca defa muhammedi katlediyorlar
onlarca defa yakýyorlar ibrahimi
misket bombalarýyla
yusuf oðlum
ayný dili konuþuyoruz
nefretin ölümün dilini
ben gazzeli çocuklar üstüne acýmý yazýyorum
titriyor boðuklaþýyor sesim
ve orada bombalanan okullardan
yýkýlan hastanelerden
yerle bir edilen vicdanýn yýkýntýlarý arasýndan yükselen
senin gibi yusuflarýn sesini duyuyorum
yusuf oðlum
senin gibi yusuflar
kimi daðlarda koyun keçi otarýyor
kimi sinemada
kimi luna parkta
kimi okulda
kimi ilahi söylüyor
kimi meydan meydan
senin özgürlük þarkýný söylüyor
yusuf oðlum
seni düþündükçe
seni ve kardeþlerini
sormak geliyor içimden
hangi oyunu oynuyoruz
böyle kan revan içinde
bu kadar bebek ölüsüyle
bu kadar çocuk ölüsüyle
bu kadar anne ölüsüyle
bu kadar seyirciyle
ve bu kadar sessizlikle
hangi oyunu oynuyoruz gazzede
yusuf oðlum
ne zaman senin ismini alsam aðzýma
sözlerimi alýp götürüyor rüzgar
yüzlerce belki binlerce yýl öteye
yýkýlmaz kalelere
aþýlmaz surlara
þanlý ordulara ve süslü bayraklara
kaf daðýnýn öteki tarafýna
masallarýn zamanýna
belki de
kuþluk vakti insanýn çamuruna üflenen
galu belaya
yusuf oðlum
çok acý çektin
önce sen çýðýr bu türküyü
önce sen duyur
bu en büyük vuruntusunu aklýn ve kalbin
ve bir amentüye dönüþtür duaný
ip atlarken
sapan atarken
ya da uyurken
beþikte
kaldýrýmda
ya da yýkýntýlarýn altýnda
yusuf oðlum
can veren kardeþlerinin dudaklarýnda donan kýpýrtýyý
dönüþtürebilirsin
yoksullarýn yakarýþlarýný dönüþtürebilirsin
gazzenin bütün evlerinde
dudaklarda ve yüreklerde kopan
sonra dalga dalga büyüyen yayýlan
ve tanklarý panzerleri önüne katýp götüren
roketleri obüsleri havan toplarýný
dönüþtürebilirsin gül fýrtýnasýna
uyuyanlarýn üstünü örten bir gül tufanýna
yerle göðü dönüþtürebilirsin
bir gül zamanýna
bir gül umranýna
yusuf oðlum
razý olma kuþatýlmasýna ruhunun
gazzenin kazýlmasýna bir mezar gibi
razý olma
baþka ruhlara
baþka hayatlara
baþka düþlere
baþka düþüncelere
yusuf oðlum
doðduðun toprak
ölünceye kadar emzirsin seni
vatan sevgisi ölür mü
ana sevgisi
toprak tutkusu
ya da bayrak
yada istiklal ülküsü
yusuf oðlum
denizi yarýp geçtikten
ateþi üfleyip söndürdükten sonra
dönüp bak geriye
kutsal kalýplara dökülmüþ
altýn buzaðýlara
yalnýzca filistine
sýnýrlarla bölünmüþ yeryüzüne
gazze için akan göz yaþlarýna
yusuf oðlum
düþ diyecekler
hayal diyecekler
safsata diyecekler
ütopya diyecekler bütün olanlara
sen yine devam et düþ kurmaya
aldýrma
düþlerin en güzelini kurmaya devam et
yusuf oðlum
düþlerin en büyüðü
üflensin kara balçýða
cennete sýðmayacak kadar çoðalsýn yusuflar
çoðalsýn gazzede
yusuf oðlum
bak umut taþýyor rüzgar
bu rüzgar
selahattinin ömerin kafkanýn
abu salmanýn yunus derviþin
yeryüzüne ve gökyüzüne daðýlmýþ
filistinli çocuklarýn içinden geçip gelen ses
bu rüzgar
küllerini tozlarýný
yüzlere gözlere savurup
sana geliyor
yusuf oðlum
kitaplarý karýþtýrdým
zamanýn sayfalarýný
yerin ve göðün arþivlerini
ölümün parmak izlerini
tüm kütüphanelerin tozlu raflarýný
bulmak için yerini ve dengini
rastlamadým bu kadar vahþisine
gazze de iþlenen toplu cinayetlerin
daha dün katledilen bir milyon yusufu
unutmadým
unutur muyum hiç
yusuf oðlum
günler nasýl sayýlýr bilir misiniz
nasýl sayýlýr biten geceler
birden bire alev yumaðý aðartýr ortalýðý
kavuran sýcaklýðý ile
saçlarýn yanar kavrulur
gök gürler
yer yarýlýr
toz duman barut þarapnel
alev yumaðýnýn içinde
bin uðultudur kopar
bin sarsýntý titretir yeri göðü
yusuf oðlum
burasý gazaplar ülkesi Gazze
yýkýntýlar arasýnda ananý aradým yok
molozlarý deþtim baban yok
sana oyuncaklar yapan saçýný okþayan aðabeyin yok
deþtim yýðýnlarý ellerimle týrnaklarýmla kardeþin yok
yok …yok …yok
yusuf oðlum
insan haklarýndan söz ediliyor
hangi haklardan söz ediyorlar
sen karne alamadýn
yýktýlar okulunu
yaktýlar kitaplarýný
öldürdüler öðretmenini
yusuf oðlum
ne ay var gökyüzünde
ne bulut
ne de saçýný okþayan rüzgar
ne de deniz kýyýsý
kumlarýnda yürüdüðün
mutsuzum
keyifsizim
öylesine
caným sýkýlýyor
bir þeyler olmalý
kývýlcýmlar olmalý
yangýnlar olmalý
olmalý iþte bir þeyler
yusuf oðlum
dua ediyorum an be an
duy bizi Allah’ým
gazze mahþere dönmüþ
mizaný kur Allah’ým
gönder meleklerini hesabýný sor
coþtur þu denizleri zalimi yutsun yeniden
essin çýlgýnca alev fýrtýnalarý
zalimi kavursun yeniden
redfer