Yoruldum

Yoruldum bir yaprak gibi sokaktan sokaða savrulmaktan
Çýnar gibi içi oyuk acý yarýsý içim
Yarýmlýklarým anlatýlmamýþ masallarda uçuyor
Oyuncaklarým ölüm damlasý
Geçmiþ neden býrakmaz ki insanýn içini
Akvaryum sanki dünya
Umutlarýmsa balýk taneciði
Camlara vurana kadar sýnýrsýz özgür
Vurunca kýrýk kanadým üstüme yaðýyor
Sevda okul bahçelerimdeki banklarda saklý
El izlerim onun dokunduðu her adýmý okþamakta
Ruhuma iz býrakýyor camlardaki yalnýzlýk izlerim
Dýþarýnýn karanlýðý içime damlýyor
Hala durur mu bilmem çocuklumun penceresi yerinde
Gözyaþlarýmdan delinen kýsýmlarý pansuman baðlamýþmýdýr acaba
Babamýn ayak sesi geliyor mudur akþamlarý
Koþuyor mudur bir çocuk gelmeyeceðini bile bile
Yüreðine dokunan suskunluk çýðlýklarýnda
Ýçin için aðlýyor mudur bir köþe baþýnda
Hüzünlerini simsiyah gözlerinde toplamýþmýdýr
Yaslanmaya çalýþýyor mudur annesinin okþamadýðý saçlarýný duvara
Bakýyor mudur hüzün nehrinin akýþýna
Kâðýttan hayalleri olmayan kýzaðýnda kayýyor mudur yaþamýn yaðan karýnda
Beþiðini sallamayan eller hala yok mudur yerinde
Hala okþuyor mudur ölüm saçlarýný
Kimse duymuyor mudur çýðlýklarýný yine
Ardýna bile bakmýyor mudur her giden
Oyuncaktan masallar mýdýr yaþadýklarý
Bir yokmuþ bir yokmuþ diye baþlayan
Hep yok olan
Sosyal Medyada Paylaşın: