BU MUDUR YOL?
Hep susmaklý yürümedik mi gönüldü kýrýk
Ýstemezdik bu yükleri fakat yine de taþýrdýk
Ne zaman biz de dileðimizce alacaðýz yol
Baþkalarýna öykünmek deneni bir kenara koy.
Hayata renk katmayansa þu yürümek boþ
Güpegündüz manzara kapkara ve ondandýr loþ
Ucunda olmasa da sonundadýr belki kollar
Gitmelerin yok ise anlamý erisin, kavrulsun yollar.
Özlemlerle yürünen zemin olmalýlardý sevene
Yüründükçe ýsýtmalýydý kavuþmalarýn hayali
Tutmamalýydý kahve falý, çirkindi zaten meali
Yaklaþtýkça son duraða yürek bulurken ritmini
Þaþýrtmýyor artýk bizi yolun gaddar muhabbeti.
Bitecekse bu fasýlda gökyüzünün kýzýl rengi
Ya vermeli çileye mükafâtý ya zulme gereken dersi
Cesaret etmeye cüret imanlýnýn olmalýyken
Yoldan çýkmýþ sapkýnlarýn bu kudreti bilmem neden.
Nasýl bakacaðýz yüzüne çocuklarýn, annelerin
Nasýl duracak ki omurga eskisi gibi dik ve maðrur
Hey körelmiþ vicdanlar, çirkinliðe sensin sebep
Koparken mahþer yanýnda susmak var ya nasýl edep?
Halen bakmaklý mýyýz pencereden öyle sessiz
Oysa boþ þeyler için yerdik birbirimizi densiz
Þöyle bir baksan edayla adam sanýrsýn etrafý
Bu sinmiþlikle çaðýrdýk onca masumun celladýný.
Þimdi uçmaz ise uçak, yürümezse koca bir tank
Binlerce mil öteden gelip oturur tahta densizler
Yolun kaderi midir bu, yolcular neden sessizler
Araç gider ise böyle korkarým tümü ölecekler.
Diþ macunundan terliðe, ipe çöpe kükreyenler
Hani arslandýnýz bize, gün sizin meydan sizindir
Ýki kuruþ ikramiye ister iken hor görenler
Temizleyin paranýzý an sizin, vicdan sizindir.
Daha dünlerde ezayla, kamplarda can vermiþlerdi
Çok geçmeden daha aradan bu neyin dikleniþleri
Utancýný örtmek için kayýt þart koþmayan Alman
Onca zulme uðramýþýn yediði haltýn adý hezeyan.
Yetmedi mi onca ölüm, mezardan ecdat mý kalksýn
Onursuz þu bedbaht duruþun faturasý kime kalsýn?
Ümmetçiyiz çýðlýklarý atanlar býrakýn sözü
Mazinizden bir utanýn, oyun zalimlerin gözünü.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.