Açýkça söylemek-yazmak, farz oldu
Kim ne derse desin, bu bir kin deðil
Çarþaf moda oldu, türban tarz oldu
Haþa bu din; Kuran’daki din deðil
Irký, soyu reddet, ümmetmiþ, falan
Helal lokma yeme, hýrsýzlýk, talan
Her oruç tutanla her abdest alan
Her namaz kýlan da bir mümin deðil
Sen böyle istedin, düzenin deðil,
Okuyanýn deðil, yazanýn deðil,
Edibin, þairin, ozanýn deðil,
Suç senindir katip, kalemin deðil
Erdal Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.