giriftar

ey yüreðimin þemi, ruhsarý...
ruhumun nazdar mihmaný
al giydir, yandýr beni kendine
har yeri can-ý tenim
harmanlansada küllerim
bir ihtimaldir aþýðý yaþatan
bir ihtimal ki ömre musallat

bazen, arafta kalmaktýr sevda dediðin
sancýyla daðlanýrken yürek
yokluðunun uçurumuna düþen özlemle
avuç içine kundaklanmýþ dualar
titrek dudaklarýmda aminlenir
aminlenir de...
kan damlatýr didelerim þehadet secdelerime

haþa...
seni tevsir etmek haddim deðil
vardýr bir bildiðin, vardýr elbet
aþka iman edenin yüküdür hasretlik
kanmaktýr, yanýlmaktýr çoðunlukla
ama en çok da...
acýsýný çiðnemeden yutmaktýr

El-Hayy, El-Kayyum...
gül derenin ellerinde yüzülür tenim
düðümlenmiþ boðazýma nefesim
jilet atýlmýþ dil kesiði gözleri
salmýþ muþtularýný içime
paslý bir býçaðýn sýrtýnda
öylece dolanýyor benliðim

ey gönlümün þeni, gülþeni...
kazasý ezelden mübarek
sorgusuz bir teslimiyette
sana giriftar, sana narý pareyim
ahh... gönlümün dar gardiyaný
bakýþlarýn yüreðimde volta atarken
býrak da düþeyim gamzelerine
Sosyal Medyada Paylaşın: