UYANDIR ALLAHIM!

Bu nasýl bir dünya nasýl bir ümmet,
Uyandýr Allahým ! Ümmet uyuyor.
Beklediðin yeter doðrul bir zahmet,
Uyandýr Allahým ! Ümmet uyuyor.

Arz-ý mev’ud diye dünyayý yakar
Ümmet dedikleri uzaktan bakar
Askerler çocuða kurþunlar sýkar,
Uyandýr Allahým ! Ümmet uyuyor.

Ebabiller gelmez herkes periþan
Bir gün çalýnacak o toprakta çan
Gözyaþý sel olmuþ akýyor çok kan,
Uyandýr Allahým ! Ümmet uyuyor.

Fosforlu bombalar gökte uçuyor
Ýnsanlar korkudan yerde kaçýyor
Parçalanan bomba ölüm saçýyor,
Uyandýr Allahým ! Ümmet uykuda.

Evlerden çýkýlmaz her yaný kaya
Ýnsanlar yollarda kalmýþlar yaya
Katliam yaparlar bozulmuþ maya,
Uyandýr Allahým ! Ümmet uykuda.

Gazze’nin üstünde kuþlar uçmuyor
Çocuklar parklarda neþe saçmýyor
Hastane vurulmuþ kimse kaçmýyor,
Uyandýr Allahým ! Ümmet uykuda.

DOÐANAY’ým der ki; Ýnsanlýk nerde?
Bunu yapan millet düþmeli derde
Duamýz yükselsin hep perde perde,
Uyandýr Allahým ! Ümmet uykuda.

Kemal DOÐANAY



Sosyal Medyada Paylaşın: