Savaþýn rüzgarýyla savrulur rüyalar, Kardeþten kardeþe uzanýr bu kýrgýn yaralar. Düþlerde barýþý arar gözler, hep ara ara, Ama savaþýn gölgesi kaplar her yana.
Bir çiçek solarken, bir kuþ kanadýný býrakýr, Gecede sessizlik, savaþýn hüznüyle sarmalar. Bir annenin duasý, bir babanýn göz yaþý, Savaþýn fýrtýnasýnda kaybolup gider.
Umudu yeþertmek, sevgiyle sarýlmak isteðiyle, Kalpler barýþý özler, savaþa karþý direðiyle. Bir gün gelir, savaþýn sesi susar belki de, Ve dünya, sevgiyle yeniden doðar, bize raðmen. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayetullahkilicoglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.