Yaşsız Çocuk II

topraðýna aðlayan karanfil kokarým
bir babayý ýslatan kar gibi
bir annenin baðrýnda kavlayan nar kimsesizliði
bana bahçenizden söz etmeyin


koskoca dünyaya dar gelen
kendi tenhalýðýmda can çekiþen
küçük bir gürültüyüm sadece
rica ederim dokunmayýn!..
dokunduðunuz bir yýðma olmasýn sakýn


kimseye deðmedi benim yelim
kimsenin kulaðýna yuva yapmadý benim sesim
bugün de bir namlunun ucuyum
zonklayýp duran bir hüznün kanseriyim
dünyanýn hor görülen hecesi


solum acýnýn kirpik kardeþidir
size tatlý sulardan- gökyüzünü tadan kuþlardan
uykusuna bal damlamýþ rüyalardan bahsedemem


þimdi siz
demir uðultulardan uzakta
kirli bir yangýnýn içinde deðilsiniz
kýrlarýn nisanla kesiþtiði yerde
þiirlerin þarkýlarýn bir denizin tarihiyle eþ sesli türkülerin
baharlarýn güvercinlerin-körpe otlarýn arasýnda
çürümeyi hiç istemezsiniz
þimdi bir korkak gibi sinmeyin köþenize


uzaklarda su sesleri
yüzümde susuzluðun bilinci
kanamayý þiir bildim
yanmayý þiir
sizi ise yalancý bir sihir



herkes kendine tanrý bu zamanda
kendi kendinin gazabý olacak
bir gün mutlaka..


_boran
Sosyal Medyada Paylaşın: