YORULDUM
YORULDUM
Kaybettim cananý gurbet ellerde
Boynu bükük geze geze yoruldum
Umudum savruldu acý yellerde
Dertlerimi yaza yaza yoruldum
Her gün yeni güne umuda baktým
Dünyanýn kahrýný çektikçe çektim
Nemlendi gözlerim içime döktüm
Yüreðime süze süze yoruldum
Unuttum dedikçe aklýma düþtü
Ciðerim közlerde kavruldu piþti
Gam gasavet geldi boyumu aþtý
Dert selinde yüze yüze yoruldum
Þu yalan deryada kaç kulaç attým
Unuttum vuslatý hasrete kattým
Saymadým kaç gece uykusuz yattým
Yastýðýma sýza sýza yoruldum
Gün güneþ görmeden gençlik çaðýmda
Yaþadým ömrümü hasret baðýmda
Þimdi kar yaðýyor gönül daðýmda
Buzlandýkça çöze çöze yoruldum
Þahiniyem yine isyan etmedim
Kadere gücenip kula çatmadým
Kimsenin ardýndan atýp tutmadým
Ben kendime kýza kýza yoruldum.
Hatice Þahin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.