Sanýrým bu dünyaya ait deðilim. Hiçbir zaman da olmadým. Farklý boyutlarda yaþanmakta belki zaman çizgim.
Bunca kan, gözyaþý çok fazla. Ýnsan görünümlü yaratýklar ve kusursuz þiddet, Ne hakla, hangi anlamla… Gereksiz nefret ile Bomboþ hevesler ile Hiç uðruna yaþatýlan hiddet, Adeta zevk alýrcasýna.
Sanýrým ben bu dünyadan deðilim. Gerçekte hayat varsa ben yaþamadým. Acý çekiyor anlamsýzlýðýnda örselenen benliðim.
Hislerimde içine çeken girdabý yalnýzlýðýn, Gönül dediðin bir parça huzura hasret. Merhametin yokluðunda, Menfaatlerin vicdansýzlýðýnda, Namussuzluðun cesurluðunda, Ne kadar zor hatta imkansýz iyiye güzele gayret. Ýçimde isyan lavý akarken susturulmak Sanki yok olurcasýna.
Sanýrým ben dünyalý deðilim. Anlamsýz deðil belki büsbütün ýssýzlýðým. Hangi aleme aitse artýk bilinmezliðim.