BİR UMUDUM VARDI!

Artýk her þey koca bir boþluk iþte !
Gidiyorum arkama bakmadan ben !
Ne bir itiraf Ne bir zorlanmýþlýk !
Birbaþýnalýðým, avareliðim ve yine bir ben...
Göz çukurlarýmda biriken damlalar,
Dudaklarýmýn kenarýna kývrýlmýþ
Yine yarým kalmýþ Buruk birtebessüm,
Terk edilmiþ, gönül kýrýklarým topluyorum.
Can kýrýklýklarýyla camdan keskin, halimle;
Acilardan bir maske ördüm yüzüme.
Kimse bilmiyordu, görmüyordu, hissetmiyordu!
Tüm Zamanlarýn ötesinde bir yerlerde
Kýrmadýðým, kýrýlmadýðým, acýlarýmý ilmek ilmek örüp, kör kuyulara saldýðým,
Gök kubbeye doðru el açýp yakardýðým tüm benligimle ,
Sesimi koca bir dünyanýn duyamadýðý,
Yapayalnýzlýðýmla,
bir ben birde benden ötemliðimle gidiyorum
Ne diye bilirim ki?
Sadece "gözün aydýnlar" dan baþka?

Aylince
Sosyal Medyada Paylaşın: