Oysa öyle yorgundum ki Öyle neþesiz Düþündüm Çok Karar veremedim Düþündüm Ne olsam dedim Cadý Olayým dedim Var mý diyeceðin Yoksa Adaþým Söylesin Daðýtayým havayý
Ege’lisin ya Hem de hem havalý yerinde, Afilli afilli gezinir kýyýlarýnda Etrafta doðanýn, en koyu makyajý Baþýnda þapkasý Elinde cigarasi, Pasýný da vermez sazýndan Cadý… Arada dili sivri, kalemi acý biberli Zemberek kayýðý Rüzgarda savrulur kumlarý Avuçlarýnda saklar, koklar arada Buðulu þemsiyesi Nemli gözlüðü Döktüðü içten her hali, Püsküllü süpürgesi mi dersin…
Düþlemek, hayal etmek deðil Seyrü alem, seferi, yaþam çizgisi Anlarsýn ya çölün emiri…
Oysa þimdilerde Ne gökteyim ne yerde Ne de denizde…
Yüce bir Dað’ýn eteklerinde Latif ve þevkatli Ulu bir Çýnarýn dallarýna Sultan oldum Salýncak kurdum, Saçlarým uçuþurken Katýla katýla seviþiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.