Akibet!

Akýbet..!

Kim demiþse devranýn, çarklarý ezmez beni
Yeþil otlar bitmiþtir, kýlýcýnda, tacýnda
Sanma ki þu mizanýn, kəfəsi ölçmez seni
Azrailin týrpaný ýþýldar baþ ucunda

Sonunu sen mi yazdýn, hayat denen nefesin
Kan kesilir, çýrpýnýr, göðüsdeki kafesin
Bozulur dem tezgahýn, kalmaz yaþam hevesin
Parmaklar cana küser, dolaþmaz ak saçýnda..

Əzrailin kervaný, yola çýktý mý durmaz
Ýki kürek bir kazma, hanýn hamamýn sormaz
Nefes çýkar bedenden, korkma yüreðin yormaz..
Çalar kapýn ansýzýn, günün bilmem kaçýnda

Gidip dönenler kimdir, huzur mu var? gelmezler..
Sýrrý içinde saklý, sýrrýný kimse bilmez..
Yetim hakký günahtýr, desem almadan gitmez..
Kalmaz þanýn, þöhretin, devri hanýn içinde..

Gözlerin sarar filmi, sonuna geldin eyvah
Piþmanlýk fayda etmez, dönüþü yok dost billah
Piþmansan hak yemekten, ver bakalým eyvallah..
Son duraðý musella, doyanýn da açýnda
... Hüseyin..





Sosyal Medyada Paylaşın: