Rozalia.
Ne yüzüme gülen ne de bakan var
Yalnýz aðlýyorum, yine Rozalya
Artýk her gördüðüm portrede kan var
Eriyorum günden güne Rozalya
Sanki bir prenses idin irandan
Bir güldün gözlerim doldu nirandan
Kalmadý gönlümün farký virandan
Ben ayrý düþeli senden Rozalya
Hazan vurmuþ gibi sarý yapraklar
Yaðmurlu ve mahzun bütün sokaklar
Bilmem niçin böyle sýr gibi saklar
kader gül yüzünü benden Rozalya
göklerde yaðmursun yerde turapsýn
Gözlerime vuran tatlý serapsýn
Sensiz þu bedenim caný ne yapsýn
Bir derdim var farksýz binden Rozalya
Bir kýzýl goncasýn gönül unutmaz
Su olur göz yaþým seni kurutmaz
Mecnun oldum sana çöller avutmaz
Can ayrý kalýr mý tenden Rozalya
Ayrýlýk ateþin boðdu dumana
mümkün mü dayanmak geçen zamana
Ben boyun eðmezken böyle fermana
Sen razý mý geldin dünden Rozalya
Ne yüzüme gülen ne de bakan var
Bakýp aðlýyorum düne Rozalya
Artýk her gördüðüm portrede kan var
Eriyorum günden güne Rozalya
Ahh! Rozalia Eyvah Rozalia
Zalim Ayrýlýðýn tövbesi yokmuþ
Bu ne baðýþlanmaz günah Rozalia.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.