Dur Dediler Gitme
Uzak tepeler bana bir umuttu,
Uzaklara eriþme gayretim yol.
O daðlarý aþmak, engel gelmiyordu bana.
Asýl hedefim, o tepelerin ardýna varýnca baþlayacaktý.
Çünkü hayat orada nefes alýyordu.
Ýþkenceler, zalimler, þeytanlar ve musibetler orada yuvalanmýþtý.
Tüm cesaretimi onlarý bu esaretten kurtarmak için kullanacaktým.
Ta ki; zalimden daha çetin, sözünü eriþtiren ailem dur diyene kadar.
Dur! Hiçbir yere gidemezsin.!
Ýzin verin, yol alayým cihad edeyim.
Gidersen "Sana hakkýmýzý helâl etmeyiz" derler.
Ve eli kolu baðlý çaresizce beklersin.
Bu "Tutarlýlýk" iki kuruþ daha ceplerine fazladan girsin diye imiþ.
Ýþlerine gelmeyince "Sen çocuksun!"
Ýþlerine gelince "Eþek kadar oldun"
Ve hayaller, yýl geçtikçe kaybeder özveriyi.
Artýk o uzak tepeler bile bana daha yakýndýr,
Asýl yanýmdaymýþ gibi görünenler "Engelmiþ" bana.
Ana baba "Bedduasý" tez kabul olur demiþlerdi.
Oysa; yine çýkarlarý için kullanmýþlardý dinimizi...
Ben o tepelere gidemedikçe "Hýrçýnlaþtým"
Aylar yýllar geçiyordu, birilerinin nefsi doysun diye.
Burasý geçmiþti "Orasý gelecek"
Ben o geçmiþle yaþadým yýllar boyunca...
Ne zaman ayaða kalksam;
"Dur dediler, yapma!"
Allah’ým; kötü bir þey mi düþünüyorum ki "Bana engel oluyorlar?"
Vatan ve milletime hizmet edecek, iþler yapacaktým oysa!
Hiç konuþturmadýlar beni, sus ve dur dediler...
Aradan geçti tam 15 senelik yýl.
Ýþimiz bitti, git ne yapýyorsan yap artýk dediler.
Benim hayallerimi ürettiler, benim hayallerimi tüketiyorlar.
Þimdi bir baþkasýnýn icadýný nasýl icad edeyim?
Üstelik yaþým geçti, okul dönemim bitti.
Sizin gibi çýkarcý zihniyetler, Türkiye’yi yok etti.
Ben artýk karnýmý bile zor doyuruyorum baba!
Hayallerime ulaþacak yol kalmadý,
Þimdi nereden, nasýl baþlarým hayata???
Hakkýmý size asla helâl etmeyeceðim,
Ama asla...!
Senden adam olmaz diyordun,
Ben daha yedi yaþýndaydým "Beni adam yetiþtirmedi baba!"
Bu çoçuðun hayallerini yýktýk,
Geleceðini, umutlarýný elinden aldýk,
Onu þiddetle, korkuyla, tehditle yaþattýk demiyorsunuz da
Hâlâ bizim evladýmýz (hayýrsýz) çýktý diyorsunuz...
Allah beni size kusursuz vermedi mi?
Allah size anne baba görevini vermedi mi?
Ben piyangodan çýkmadým baba!
Ama siz yýpratarak kullandýnýz beni...
Benim bu hayatta ki tek düþmaným hep kendim olmuþtum,
Þimdi de beni baba düþman edenlere düþmaným.
Sizler benim tek düþmanlarýmsýnýz.
Bana yol göstermek, yol olmak yerine;
Beni uçurumlardan aþaðý ittiniz.
(Allah affetsin) ama ben affetmem sizi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.