SıraÜstü: Sahi

Sahi, Sevgi neydi?
Sevgi iyilikti, dostluktu.
Sevgi, Emek’ti...’

Öyle yazmýþtý ya
Cengiz Aytmatov
Selvi Boylum Al Yazmalým da.

Þimdi ben
Seni seviyorum,
Seni seviyorum....
Zikretsem Defalarca
Ya da
Binlerce þekilde yazsam, cizsem
Kalp, kalp
Söylesem…
Öpsem…
Emekle’yerek mi olurdu..?

Adým adým sýmsýký tutabilmeliydi ellerini
Kol kola girip yürüyebilmeli belki, yol boyu
Ayný göðü, manzarayý seyredip
Denizi, topraðý koklayabilmeliydi
Yaðmurlarda ýslanabilmeli
Sulara basabilmeliydi
Aglasak da gülsek de
Yansak ta
Üþüsek de
Toza kire bulansak ta
Ayný havayý soluyabilmeli…

Birlikte beyazlarýný, kýrýklarýný sayamadýysak saçlarýmýzýn
Çizgilerini çekemediysek kýrýþýklýklarýn
Sobayý, kovasýný birlikte dolduramadýysak
Poþetleri taþýyamadýysak
Sebzeleri doðrayamadýysak
Karýþtýramadýysak tencereyi

Fön makinesini saçýna tutamadýysam mesela
O batan týrnaðýnýn, diþinin acýsýný duyamadýysam
Alnýna dokunup ölçemediysem ateþini
Kýþ çayýný, yorgunluk kahveni yapamadýysam ya da
Gömleðinin düðmesini, söküðünü dikemediysem elimle
Ve uyuyakaldýðýnda
Örtemediysem hemen üstüne battaniyeyi
Affet…

Bari düþün, hisset,
Yaz, ara, söyle, konuþ…
Emekli etme en azýndan
Ne olur
Yüreðinden
Ve Aklýndan
Özlemeyi
Sevmeyi

Sosyal Medyada Paylaşın: