Zi
KOPUYORUM BEN
Rafýðým daðýldým gel topla beni
Kýrýldýðým yerden kopuyorum ben
Yýkýlmaz sanýrdým bin topla beni
Vurulduðum yerden kopuyorum ben
Unuttum herkesi akraba hýsým
Düþmanlar dost oldu dostlarým hasým
Kaç yýldýr doðduðum topraða küsüm
Darýldýðým yerden kopuyorum ben
Kader bizi bir kalýba döküyor
Kendi diktiðini kendi söküyor
Çýkrýðýnda çeviriyor büküyor
Eðrildiðim yerden kopuyorum ben
Sonunda ölümsüz dünya var gibi
Direndim hayata bir duvar gibi
Þimdi Nuh Baðý’nda deli nar gibi
Yarýldýðým yerden kopuyorum ben
Büyüttüm sevgiyi her aþýk gibi
Salladým dizimde bir beþik gibi
Dolandým beline sarmaþýk gibi
Sarýldýðým yerden kopuyorum ben
Buluttan hafiftim kardan berraktým
Taþlardan taþlara döküldüm aktým
Denizi deryayý size býraktým
Durulduðum yerden kopuyorum ben
Fikrimi söyledim dara çekildim
Sevgimi anlattým zora çekildim
Kabuðum altýnda yere çekildim
Varýldýðým yerden kopuyorum ben
Hak insana hile yapmaz sanýrdým
Doðruyu tek bilir sapmaz sanýrdým
Ýrademi saðlam kopmaz sanýrdým
Gerildiðim yerden kopuyorum ben
Belki hak kalemi beni de yazar
Daðlarý bað ettim baðý gülizar
Kimin gözü deðdi kim ettti nazar
Görüldüðüm yerden kopuyorum ben
Nil’in sýcaðýnda bir koca Musa
Mucize bekliyor ne yapsýn asa
Yükledim yýllarý kemiðe kasa
Yorulduðum yerden kopuyorum ben
Gidiyorum rafýk kaldýr boþumu
Harcadým sonunda her kuruþumu
Ne zaman göstersem dik duruþumu
Doðrulduðum yerden kopuyorum ben
Ziya.ACAR10.10..2023
Nuh Baðý:Köyümüzde bir muhit bölge
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.