YARINA UMUT
Kara bulutlar sarmýþ her yaný, hep acý
Tüketiyorlar çýlgýnca yarýnlara inancý
Olsun, kalkmasa da bir hayli üstümüzden
Ve sýzdýrmasa da gri bulutlar beklenen ýþýðý
Yüreðe iþlemez, bir kývýlcým olsun içinde
Azlolunmak arzusu bitmez, yanar her gece.
Bir çocuk aðlamaklý ya, nasýl gülsün yüz
Bükülmüþ beli insanlýðýn, hissedilir güz
Ne zaman deðecek vicdanlara yaþanan dramlar
Farklýlýklarý býrakýn bir, paydada insanlýk var.
Kimler ki kendilerini daha bir görüyor yukarýda
Asýrlardýr bu kem bakýþ koydu bizleri kara kýþa
Zenginlik ve renk katmasý gereken farklýlýklar
Ayrýmcýlýða tuttu çanak, yaþanýyor türlü fenalýklar.
Göðün rengi dönecek elbette masmavi enginliðe
Bir uçurtma salýnýr, özgürlüðü rüzgârýn önünde
Ve kalkacak kotasý vicdanlarýn, yeþerecek insanlýk
Bunca zaman ötelendik, itildik ve sýradandýk
Açýlsýn artýk, lütuflara giden yoldaki kara sandýk.
Ne zaman sorgulamaya baþlarsa insan, yolu bulur
Çok geçmez biter karanlýk, akan göz yaþý durur
Yalandan deðil ve tüm canlýlýðýyla hissediþtir
Beþerin þafaðýndaki güneþ, ne güzel esenliktir.
Karanlýk koyna konulur da yol yürünür mü
Bedbahtlýk tesellisiyle hiç rota bulunur mu
Sabahýn ilk ýþýklarýna doyumsuz özlemlerin
Cümlesinin yüreðindeki mutluluk unutulur mu.
Ne kadar da zor olsa þartlar, hep gitmez öyle
Ruha dolaþmasýn sarmaþýk gibi kötüleri ötele
Sakla ki kalbe yeniden ritim veren coþkularý
Elbet gün gelir, doldurursun haz veren muþtularý.
Hayat dediðimiz kime oldu ki dörtbaþý maðrur
Ýçinde acýdan heceyi de barýndýr kiminde soldurur
Güne dönen yanýný aramak, bulmak deðil mi ömür
Þunu asla unutma ki, yüzünde açan tebessüm güldür.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.