Uçurdum seni kollarýmdan Yarým haliyle bulutlardan sýyrýlýp Ulaþmaya çalýþýrcasýna sarkýyor gözlerime güneþ Kayalýklar dalgalarla kucaklaþýrken Alaca akþam kýzýla dönüyor zaman ilerledikçe Yüreðimdeki fýrtýnayý dindirebilmenin uðraþýyla Derin bir nefes alýyorum Yosun kokularýyla harman olmuþ havadan Belli ki fýrtýna öncesi yüreðimden uzaksýn Görebilmek dokunabilmek Toprak hasretliðinde yaðmur çiselerine dönüþmüyor artýk Ay gülümsemiyor batan güneþe Yalnýzlýðýma usulca býrak ellerini der gibi Dün gece mumlarýný söndürdüm bir daha yakmamak üzere Uçurdum seni kollarýmdan Þiirlerimde olmayacaksýn artýk Gözlerini hatýrlamýyorum gecelerimden çýkarýyorum seni Hayatýmda olacaksa sýðýnacak liman Demirlemek olmayacak rýhtýmýna Belki de sadece yosun kokularý olacak Martý çýðlýklarý da kulaklarýmda.
20071105
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet düpel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.