ÖMÜRLÜK ŞİİR

ÖMÜRLÜK ÞÝÝR

Yokluðunda içmiþken aþk denilen bu zehri,
Hasretin kursaðýmý boðarsa unuturum.
Ateþe verseler de yaþadýðým bu þehri,
Yangýnýma gözyaþýn yaðarsa unuturum.

Kopsun o gün kýyamet desen ki unut beni,
Þikayet ne haddime istemem avut beni.
Versem son nefesimi gamzende uyut beni,
Tenin bir kez tenime deðerse unuturum.

Benden þüphe etmesin içindeki sezgiler,
Dilden dile anlatsýn aþkýmýzý ezgiler.
Bana senden hatýra yüzümdeki çizgiler,
Yýllar kahrý sýrtýma yýðarsa unuturum.

Yasak olsa yaklaþmak cennetin kýyýsýna,
Vazgeçemem atsalar Yusuf’un kuyusuna.
Dayansýnlar namluyu anlýmýn çatýsýna,
Bedenim bir mezara sýðarsa unuturum.

Þu koskoca kainat bir tek ikimize dar,
Yalan dünya döndükçe unutamam seni yar.
Bilmem ki þu gönlümde kaç þiirlik ömrün var,
Güneþ bir gün batýdan doðarsa unuturum.

RAMAZAN SAÐDIÇ
09/10/2023
Sosyal Medyada Paylaşın: