Nasýl da göze alamýyoruz makinenin fiþini çekmeye kýyamet iletken bir kablonun kendimizin yerini almasýna iz düþer, yýldýzlara eriþtiðimiz kadar þuracýkta olan kendimize rönesanslý bir yabanidir çölün ortasýnda kaybettiði kum tanelerini arayan miyop insanlýðýmýz, her çöl biraz cehennemdir ve her cehennemin ateþe ara verdiði çöl diye bir bahçesi vardýr.
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.