FUKARA SEVDAM

Ah benim fukara sevdam
Yüzümün buruk gülüþü
Düþüyorsun akþamlara
Bir türküden kopmuþ gibi

Ah benim fukara sevdam
Kara gecenin kaçaðý
Yangýnda yanar bir yanýn
Bir yanýn hüzün ýrmaðý

Ah benim fukara sevdam
Yýldýzlardan vurgun yemiþiz
Bahtýmýz kör sarýnçlarda boðulmuþ
Unutulmuþ þehirlerde büyüdük
Sürgünden kalan insansýz köylerde
Ve duvarlar delik deþik
Camsýz tüm pencereler
Kapýlar kýrýlmýþ üstelik kan içinde

Ah benim fukara sevdam
Türkülerimiz aðýt yüklüdür ve yaralýdýr
Dizleri üstüne çökmüþ çocukluk hayallerimiz
Yorgundur yüz yýllarca susan dillerimiz
Yasaklarýn yetim çocuklarýyýz
Oyunlarýmýz yarým kalmýþ
Gülüþümüzden vurulmuþuz
Yarýnlarýmýz bozuk bir gergefin kýskacýnda

Ah benim fukara sevdam
Gecelerin insafsýz göðsünden sancýlar emdik
Parça parça eridik hayatýn keskin diþlerinde
Ýpi tellere dolanmýþ bir uçutmayýz þimdi
Sarýlmýþýz her yanýmýzdan
Kancýk bir ablukadayýz
Hain bakýþlar etrafýmýzda
Yorulduk dimdik duruken yok sayýlmaktan

Ah benim fukara sevdam
Sanki biz doðduðumuzda tanrýlar sarhoþtu
Ve sabah olup ayýldýklarýnda tanýmadýlar bizi
Hangi kirli gecenin günahýyýz ki biz
Her gün baþka bir zülüm
Git gide çoðalan ölüm
Yetti artýk yetti be gülüm
Býktýk her gün yeni bir tanrý aramaktan
Beþir Çitak
Sosyal Medyada Paylaşın: