"Kayýp bir þehirde Kimliðini arayan bir yabancýyým þimdilerde..."
7:45 Ýstanbul treni tek kiþilik bilet alýyorum/iki kiþilik yüreðime oturuyorum,buharýndan ismini yazdýðým bir cam kenarýna kendi küçük,omzundaki yük kendinden büyük kýsa boylu,beyaz tenli bir çocuk "Abi"diyor elindekileri uzatarak "Alýr mýsýn?"... cebimdeki tüm bozukluklarý çýkarýrken, soruyorum yaþýný ve neden çalýþtýðýný tokat gibi bir cevap; HAYAT,diyor SUSUYORUM...
Ýstanbul’a varýnca ilk iþ balýk ekmek yemek simidin yarýsýný martýlara armaðan etmek bir balýkçý teknesinde seni düþünmek Ýstiklal’deki her kadýný biraz sana benzetmek ve her günün bitiminde yeniden ölmek...
Adý saný yok ruhumun iþte soðuk bir kýþ günü valizinle beraber götürdüðün hayallerimin peþindeyim..
Ýstanbul seni saklamaktan ben seni aramaktan yorgun. gece iner istanbul’a perde kapanýr,oyun biter son replik dökülür dilimden; HAYAT, der SUSARIM....
HAYAT...
Sosyal Medyada Paylaşın:
betülcük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.