Uzun zaman oldu, aþký kalbinden hancerlediðim Ölürken gözlerinin icine bakmaktan korkmuþtum. Ellerim titrerken, hayinin ben olduðumu biliyordum. Oysa, korkum ve beceriksizliðim ölümün aþký bir kez daha ölümsüzleþtirdiðini anlayamamýþtý. Kan görmek isteyen gözlerim, suskun yorgun gözlerde zafere ulaþamadý. Soðuk ellerim ölümü arzulayan aþký sararken, aþk o kadar mutluydu ki... Yarýn binlerce kez doðacaðýný kim bilebilirdi. Velhasýl ben, Erosu öldürdüðümü Zeusa söylerken, Afrodit binlerce okunu insanlarýn kalbine atmýþtý bile. Ben gurulu yenilgimi zafere taþýrken. Tanrýlar, Genç bir kadýnýn sözlerinde beni lanetlediler. Velhasýl... Ay gecenin karanlýðýna yenik düþtüðünde sevenlerin dudaklarýna düþmüþtüm. Beni seviyormusun. 28.09.2021 Gürkan Baykal
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mr.Baykal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.