Dar sokaklar

çocukluðum kaldý sokaklarda!
gündüzlere sýðýmayýp
geceleyiþim,
sevdiðim kýzýn aralanmýþ perdesi
ve
bir gülücük için saatlerce
bekleyiþim ...
...

iþte!
ne zaman dar bir sokaktan geçsem,
naftalin kokuyordu kaldýrýmlar.
fýrýndan gelen ekmek kokusunda,
seyyar arabada satýlan turþu suyunda,
hep oralarda kalmýþ aklým.

mahalle bakkalýna sallanmýþ,
bir sepet kadar doluyum.
köþedeki sokak lambasýnýn
cýlýz ýþýðýnda baþlayan,
gecesinde hýzlanýp,
gündüzünde yavaþlayan,
sorsan,
tüyü bitmemiþ ne anýlar var bende.
...

ne zaman o dar sokaklardan geçsem,
topuna ,gazozuna, bilyelerine
ortak olduðum arkadaþlar,
sanki beni çaðýrýyor
ve sanki
bir simitçi gevrek sesiyle,yine
avaz avaz baðýrýyor...
...

dedim ya,
çocukluðum kaldý sokaklarda,
Yazlýk sinemadan gelen müzik sesinde,
çekirdek çitlediðimiz
apartmanýn giriþ merdiveninde.

hiç gitmiyor aklýmdan,
gündüzlere sýðýmayýp da
geceleyiþim,
yine o aralýk perde,
ve bir gülücük için
saatlerce bekleyiþim!
Sosyal Medyada Paylaşın: