BOĞAZ SEN VE BEN
Tankerler, þilepler,
Türlü, türlü gemiler
Boðazdan Marmara’ya akarlar.
Sarayburnu çalkalanýr bundan
Topkapý Sarayý’nýn caný yanar
Salacak’a yaslanýr Kýzkulesi.
Ýçinden geçer bir ince sýzý…
Sevdiðim Piyer Loti’de oturmuþ
Duman, duman tüter kahvesi
Sanmam ki aklý bendedir.
Söylerim, söylerim de inandýramam
Gondollar gezinmiyor Haliç’te
Aþk kokmuyor artýk Sadabat
Derim dinlemez
Haliç’e bakar durur öylece
Kim bilir hangi düþün içindedir.
Bense baðbanýnda öksüz bülbülüm
Yol boyunda açan mahzun bir gülüm
Yanayým uðrunda sen savur külüm
Gözüne kaçarsam silersin belki
Yollarýný bekler oldu gözlerim
Çok yordu bitirdi beni özlemin
Yüzüm soldu bak aðardý saçlarým
Bir görsen halimi gelirsin belki…
30.12.07
Metin Yaltý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.