Durulmadan þu yaðmurlarýn hýrslý dansý
Belki sabah olur þehrimde ve sen gelirsin
Elimden gelmeyen bir çok þey gibi
Durduramýyorum içimdeki hýnca hýnç öfkelerimi...
Ah yine uyku katili yaðmurlar doluyor
Su basma kaygýsýndan uyanýyor Ýstanbul
Belki remini çiziyor ressamlar bu anýn
Þairler þiirini yazýyor, hayat kaygýsýndan uzak...
Ýçim el vermiyor artýk içimin doldurulmasýna
Nerde bir delik açsa aþk kapatýveriyorum penceremi
Baþka düþler sokaðýnda, çocuk sevinçleri karýþýyor beni
Edebiyattan uzak hayat dersi veriyorum...
Geçmiþe dönüyorum þimdiki zamanýn çekimiyle
Yürüdüðüm yollarda, oturduðum sýralarda
Kendimi buluyorum en saf halimi her seferinde
Sarýlýp baþkalarýnýn açtýðý yarayý kapatmaya çabalýyorum...
Ve þükrediyorum beni yaratana,
Bana derin yaralar açan her bir insan müsfettesini
Hayatýmdan çýkarýp kendimi sevebilme þansý verdiði için
Minnetle doluyor içim, dua ile boþalýyor
Yaðmur gibi...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.