Ve sonbahar geldi aldý yazýn tüm güzelliðini kayboldu sabahýn ayazýnda yeþillikler sarý ve turuncuya boyandý daðlar ve ovalar Güneþ erken veda ediyor artýk bizlere karanlýklar basýyor ruhumu Saçlarýmdaki aklar geliyor aklýma ölümü hatýrlatýyor sonbahar artýk bana Hep hüzün verir bana sonbahar Bir þeylerin sonu gibi ölüm sesizliði çöker üstüme Sararýp dökülür yemyeþil yapraklar Kurur uzayýp büyüyen dallar Toprak bile kararýr sanki içine kapanýr Bazende güzeldir aþklarý sonbaharýn Göçmen kuþlarýn uçuþunun ahenki insaný üþüten serin akþam yeli Birbirine sýmsýký sarýlan iki sevgili Kimine hüzün ve hazan mevsimi Kimine hatýrlatýr aþký ve romantizimi
07.10.2023 Rasim Çakýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
COOKER19 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.